Rorschach heb ik in 2005 in het gezin opgenomen. Hij werd toen door de dierenarts 4 à 5 jaar geschat. (geboren rond 2001). Hij was ruim 12 jaar bij mij en is om en bij de 17 jaar oud geworden.
Hij was de meest aanhankelijke kat die je je maar kan indenken. Superlief!
Hij was de laatste paar jaar vermagerd maar dat zag ik eerder als positief. Want hij woog ooit 12,5 kg. ... veel te zwaar dus. Niets wees erop dat hij ziek was ... tot hij mij niet meer overal volgde, voor de kachel bleef liggen en duidelijk minder begon te eten.
Op vrijdag 24 november 2017 ging ik met hem naar de dierenarts omdat hij ook pijn aan zijn tanden leek te hebben en omdat zijn gedrag de laatste week wel erg veranderd was. Op maandag 27 november werd hij onder narcose gebracht om tanden te trekken en bloed af te nemen voor onderzoek. Dat bloed had geen normaal uitzicht en er werden nog enkele testen meer uitgevoerd.
Op woensdag 29 november 2017 vernam ik dat Rorschach feLV positief was. Hoewel hij meermaals gevaccineerd was tegen dit feline leukemie virus en in 2010 de test hierop nog negatief was, had hij dit dodelijke virus toch nog kunnen oplopen. Zooo zoo jammer ... en zo droevig. Zijn toestand verbeterde niet meer. Hij kon niet meer eten maar wilde buiten nog wel aan de plassen gaan drinken (ook al stond er vers water bij hem). Daar moest ik hem dan weer oppakken want hij had totaal geen kracht meer. Ik heb hem nog heel veel liefde gegeven en dikwijls met hem samen in de zetel gaan liggen ... en zo heeft de dierenarts hem dan thuis bij mij in de zetel laten inslapen op 14 december 2017 in de namiddag.
Op 15 december heeft de privé-crematie plaatsgevonden.
Zijn fysieke afwezigheid laat in huis een grote leegte achter maar in mijn hart en in mijn gedachten zal (ook) Rorschach voor altijd zijn.
Lieve Rorschach ... ik hou voor altijd van jou ... mijn lieve jongen! xxx